Epigenetyka – przyszłość kosmetologii

Epigenetyka – przyszłość kosmetologii

Czy każdy z nas nie słyszał jaki jest podobny do swojej mamy czy taty? Albo sami wyrażaliśmy takie spostrzeżenie? Takich podobieństw możemy z łatwością wymienić więcej. Przecież bezbłędnie rozróżnimy róże od tulipanów. Każde z tych kwiatów dziedziczy cechy odróżniające je od innych, a czyniące podobnymi do tych należących do tego samego gatunku. Te cechy dziedziczymy w swojej rodzinie od tych, od których pochodzimy.

 

Nie powinno nas dziwić, że nauka o pochodzeniu dziedziczonych cech to genetyka skoro greckie słowo Genesis oznacza pochodzenie, a gen – ród. Biologia określa, czym są geny przekazywane swoim potomnym. Czym są te geny? W ścisłym sensie są to sekwencje kwasów nukleinowych zapisujące informacje o pojedynczym białku. Genom, czyli cała informacja genetyczna danego organizmu, może zawierać od kilku do kilkudziesięciu tysięcy genów.

U człowieka występuje około 20.000 genów. Każda komórka somatyczna zawiera komplet genów: zarówno komórka mięśnia serca, układu nerwowego czy komórka krwi. Komórki jednak różnią się od siebie. Nawet więcej – komórki znają swoje miejsce. Komórka danego narządu wie, kiedy może się dzielić, a kiedy te podziały nie są potrzebne: przecież palce nie rosną nam jak włosy!

Nawet organizmy o identycznej informacji genetycznej w czasie swojego życia mogą nabierać indywidualnych cech. Takie procesy obserwujemy o bliźniąt jednojajowych, które pod wpływem czynników środowiskowych rozwijają odrębne cechy. Mimo, że sekwencja genomu pozostaje niezmieniona, poziom zawartych w nim informacji może być różny. Staje się jasne, że poza informacją zapisaną w genach istnieć musi system regulacji tej informacji. Jest on realizowany na różne sposoby, a jednym z nich określamy terminem epigenetyka.

 

Czym jest epigenetyka?

Najkrócej ten termin możemy określić jako „dziedziczność pozagenową”. Co to oznacza? Epigenetyka określa przekazywanie cech niezwiązanych z zapisem genetycznym, ale jego określoną modyfikacją polegającą na przyłączeniu określonych grup chemicznych do kwasu nukleinowego. Te grupy to najczęściej grupy metylowe, a skutkiem ich przyłączenia jest zmniejszenie aktywności genu. Grupy te działają jak przełączniki u danego organizmu, ale zmiany te mogą być zachowane u organizmów potomnych.

Te trwające ślady na materiale genetycznym u potomnych mogą powodować zauważalne skutki. Czynniki środowiskowe, a w tym dieta mają wpływ na sposób i stopień realizacji informacji genetycznej poprzez mechanizmy epigenetyczne (Jaenisch i Bird, 2003, Burdge i wsp. 2007), co obserwowano u ssaków. Co więcej obserwuje się zależność poziomu zdrowotności od czynników oddziaływujących na bliskich w poprzedzających generacjach (Kaati i wsp. 2002).

 

Epigenetyka a proces starzenia

Sam proces starzenia może być związany ze zmianami o charakterze epigenetycznym (Sawicki et al. 2015). Co więcej, naukowcy zajmujący się mechanizmami epigenetycznymi wyrażają nadzieję, że ich odkrycia pozwolą na działania opóźniające proces starzenia lub nawet go odwracający (Rando i Chang 2012).

Procesy związane z różnicowaniem organizmów pod wpływem czynników zewnętrznych oraz procesy starzenia się badane są także w układach modelowych. Jednym z takich modelowych organizmów jest pszczoła miodna (Apismellifera). Od dawna wiadomo było o tym, że pszczoła rozwinąć może się w robotnicę lub królową, lecz był nieznany czynnik wywołujący tak istotne różnice. W 2011 roku w najbardziej prestiżowym na świecie czasopiśmie naukowym Nature ukazał się artykuł japońskiego naukowca Masaki Kamakury z Uniwersytetu Prefektury Toyama wskazujący, że od dawna poszukiwanym czynnikiem warunkującym różnicowanie się pszczół jest białko zawarte w dostarczanym pokarmie – Royalektyna.

Artykuł wskazywał, że to białko o masie 57 kDa aktywuje kinazę p70 S6 działając na Receptor Epidermalnego Czynnika Wzrostu (Egfr). Co nie tylko ciekawe, ale i ważne dla wiedzy o procesach starzenia, królowe cechują się nie tylko zdolnościami reprodukcyjnymi, odmienną budową ciała, ale i ponad 10-krotnie wyższą długością życia. Wydłużenie długości życia obserwowano także u innych owadów. Znajomość tych mechanizmów jest więc ważna nie tylko dla badaczy owadów.

 

Pentapeptyd RoyalEpigen P5 – inispirowany epigenetyką

Korzystając z tej wiedzy opracowano pentapeptyd RoyalEpigen P5 o sekwencji TRSEL mimetyczy względem Royalektyny, a wiec taki, który może naśladować działanie tego wyjątkowego białka. Jest to tym ważniejsze, ponieważ Royalektyna jest nietrwała, a peptyd zamknięty w nano strukturach lipidowych może być dostarczany bez utraty jego aktywności. Wandrey I Schmid przedstawili wyniki prezentujące potencjał naprawczy peptydu RoyalEpigen P5 istotnie zwiększający proliferację i zdolność migracyjną keratynocytów, porównywalną do epidermalnego czynnika wzrostu. Wraz z tymi cechami obserwowano zdolności naprawcze względem szeregu białek. Możemy powiedzieć, że substancje czerpiące z odkryć naukowych są w zasięgu ręki, a nasza skóra czeka na ich działanie.

W laboratoriach Chantarelle ten wyjątkowy składnik został zastosowany w formule aktywnej linii Regenevia DNA. Unikatowe preparaty Regenevia DNA aktywują procesy oczyszczające w komórkach, skutecznie wygładzają skórę poprzez przyspieszenie regeneracji epidermy i przywracają równy koloryt. Dermokuracja Regenevia DNA aktywnie opóźnia starzenia komórek z wykorzystaniem najnowszych odkryć w dziedzinie epigenetyki.

 

dr Marcin Wasilewski Chantarelledr Marcin Wasylewski
ekspert marki Chantarelle

 

 

 

Literatura

•    Jaenisch R, Bird A. Epigenetic regulation of gene expression: how the genome integrates intrinsic and environmental signals. Nat Genet. 2003;33:245-54
•    Burdge GC, Hanson MA, Slater-Jefferies JL, Lillycrop KA. Epigenetic regulation of transcription: a mechanism for inducing variations in phenotype (fetal programming) by differences in nutrition during early life? Br J Nutr. 2007, 97(6):1036-46
•    Kaati G, Bygren LO, Edvinsson S. Cardiovascular and diabetes mortality determined by nutrition during parents’ and grandparents’ slow growth period. Eur J Hum Genet. 2002;10(11):682-8
•    Rando TA, Chang HY. Aging, rejuvenation, and epigenetic reprogramming: resetting the aging clock. Cell. 2012;148(1-2):46-57
•    Sawicki W, Malejczyk J, Wróblewska M Starzenie: mechanizmy epigenetyczne i genetyczne, Gerontologia Polska. 2015, 23(2): 68-73
•    Kamakura M. Royalactin induces queen differentiation in honeybees. Nature. 2011; 473(7348):478-83
•    Wandrey F, Schmid D, Rejuvenation through epigenetic science, 2016

 

 

Epigenetyka w kosmetologii - linia Regenevia Dna