Lukrecja gładka – rośliny w kosmetykach

Lukrecja gładka – rośliny w kosmetykach

Lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra) to bylina należąca do rodziny bobowatych. Rośnie do wysokości 1,5 m, a jej cechą charakterystyczną jest długi i rozbudowany system korzeniowy. Lukrecja pochodzi z południowych terenów Europy oraz centralnej Azji. Roślina rośnie na bogatych, piaszczystych glebach, przy rzekach lub polach uprawnych.

 

Najczęściej wykorzystywaną częścią lukrecji jest jej korzeń i kłącze. Stosuje się go przede wszystkim w produkcji słodyczy, kosmetologii, medycynie oraz zielarstwie. To właśnie w tych częściach rośliny znajdują się duże ilości substancji aktywnych. Ekstrakt pozyskiwany z lukrecji pod względem chemicznym wyróżnia się obecnością takiej substancji jak: glicyryzyna. W składzie lukrecji można również odnaleźć liczne flawonoidy, kumaryny, triterpenoidy, olejki eteryczne oraz sterole, żywice i polisacharydy.

Historia zastosowania lukrecji zaczyna się w Chinach i sięga blisko 3000 lat. Wspomina się o niej w asyryjskich notatkach, egipskich papirusach i chińskich zielnikach. Hipokrates przepisywał lukrecję na katar, astmę i inne choroby układu oddechowego. Określał tę roślinę „glukos riza” – „słodkim korzeniem”, skąd wywodzi się nazwa botaniczna lukrecji: Glycyrrhiza. Wywar z korzenia lukrecji często stosuje się jako środek przeciwkaszlowy, łagodzący ból gardła oraz wrzody żołądka. Lukrecja jest również przepisywana w przypadkach niewydolności jajników, astmy alergicznej, artretyzmu oraz niewydolności nerek. Zewnętrznie stosuje się ją do leczenia wrzodów, zapalenia jamy ustnej, zapalenia języka oraz zapalenia powiek.

Lukrecję powszechnie stosuje się jako przyprawę oraz substancję słodząca w recepturach farmaceutycznych. Używa się jej do przyprawiania piwa, tytoniu i wyrobów cukierniczych. Dodaje się ją do gum do żucia, czekolad, mieszanek tytoniowych, piwa (w celu jego spieniania). Smak lukrecji jest dość charakterystyczny – przypomina anyżek. W Skandynawii produkowane są lukrecjowe cukierki w czarnym kolorze. Lukrecja występuje także w wielu alkoholach: we włoskim likierze sambuca, tureckiej raki, greckiej ouzo, bułgarskiej mastice lub francuskim pastis. Pulpa korzeniowa dodawana jest do pasty papierniczej.

 

Lukrecja w kosmetologii i kosmetyce

Produkty z dodatkiem ekstraktu lukrecji zapewniają liczne właściwości kosmetyczne. Jedną z nich są właściwości immunostymulujące, czyli wzmacniające pracę układu immunologicznego. Frakcja polisacharydowa lukrecji wykazuje niezwykłą zdolność do stymulowania systemu odpornościowego, który naturalnie osłabia się z wiekiem. Lukrecja dzięki zawartej w niej glicyryzynie działa silnie przeciwzapalnie oraz antyobrzękowo, co potwierdzono wieloma badaniami. Preparaty zawierające ekstrakt z lukrecji posiadają również właściwości antybakteryjnie, dzięki czemu stosuje się je w przypadku aktywnej dermatozy. Lukrecję stosuje się również w preparatach przeciwstarzeniowych. Jej działanie antyoksydacyjne ogranicza fotostarzenie skóry, które jest główną przyczyną przyśpieszania starzenia naszego największego narządu, którym jest skóra.

Lukrecja w kosmetykach Chantarelle